Artistiek archiveren oude dierentuin Emmen.
Over plekken die verdwijnen maar belangrijk zijn voor de identiteit van een gemeenschap.
De identiteit van een gemeenschap ontstaat vanuit gedeelde verhalen. Denk aan de oude school, het plein met de oude eik of het park. Het zijn deze plekken met hun herinneringen, interpretaties en verhalen waarin een gedeelde waarde zit die mensen met elkaar verbindt. Toch verdwijnen deze plekken soms door politieke keuzes die gemaakt worden.
In dit project wordt verkend hoe artistiek archiveren kan bijdragen aan het behouden van een dergelijk gedeeld verhaal.
Het collectieve geheugen is geen statisch gegeven maar een dynamisch proces dat voortdurend wordt herzien en aangepast. Een gezonde omgang met het verleden vereist zowel herinneren als kritische reflectie. Door ons bewust te zijn van de mechanismen achter collectieve herinneringsvorming, kunnen we komen tot een rijker en genuanceerder begrip van onze gedeelde geschiedenis.
In een tijd van toenemende polarisatie en identiteitspolitiek wordt het bewustzijn van hoe collectief geheugen werkt steeds belangrijker. Het stelt ons in staat om te begrijpen hoe verschillende groepen tot uiteenlopende interpretaties van dezelfde gebeurtenissen kunnen komen, en biedt mogelijk een basis voor dialoog over hoe we ons verleden gezamenlijk kunnen herinneren zonder de complexiteit ervan te reduceren.
Uiteindelijk bepaalt de manier waarop we ons verleden herinneren in grote mate wie we zijn en wie we kunnen worden. Een levend en inclusief collectief geheugen erkent zowel de pijnlijke als de inspirerende aspecten van onze geschiedenis, en biedt ruimte voor meerstemmigheid in het grote verhaal dat we samen schrijven.
bron: managementboek.nl / Collectief geheugen
